Լենա Գեւորգյան - Mediamax.am

Լենա Գեւորգյան
Լենա Գեւորգյան
Մեդիամաքսի լրագրող
Ամենայն հայոց վարսավիրը -Սյուզկաս, պրիվետ, կյանքս, աղջի նշանվում եմ, նենց որ՝ մազերիս օր նշանակի:
Կարոտից կարած վերարկու Որքան շատ են անհավանական, անբացատրելի գույներն այնտեղ, վերեւում, երկնքում, ամպերի մեջ, երկրից շատ բարձր: Սովորական առօրյայից հեռու են, ապրում են իրենց սեփական կյանքով, անցուդարձից ու խնդիրներից առանձին:
Զզվանքի մեջ սեր, կեղտի մեջ սպիտակ, ցավի մեջ փորձ Կուզեի, որ մեր լեզուներն ապակուց լինեին, որ չափազանց զգույշ խոսեինք: Ու հենց վիրավորեինք մեկին՝ լեզուն ճաքեր: Ու եթե մեր խոսքերը սիրունությունից ավելի ցածր հնչեին, թող լեզուները մի օր փշրվեին: Կամ էլ թող լեզուները ծաղիկի թերթիկներ լինեին, այնքան թափանցիկ, որ բերաններս բացեինք միայն այն ժամանակ, երբ լռությունից ավելի սիրուն ու կարեւոր բաներ ունենայինք ասելու: Ոչ թե քիչ խոսեինք, այլ շատ ասեինք: Հակառակ դեպքում թող թերթիկները չորանային ու թափվեին:
Մի օր մեծացա ու ժամադրեցի ժամանակին Գիտե՞ս, ես էլ եմ նորածին եղել. շատ սպասված երեխա եմ եղել՝ մայրս զգուշորեն գրկում էր ինձ իր տաք ձեռքերով, հոգ էր տանում իմ մասին, անհանգստանում էր: Նա ինձ ամենագեղեցիկ զգեստներն էր հագցնում ու մենք գնում էինք զբոսնելու: Այնքան անհոգ էի, սիրելի տիկնիկներով էի խաղում, բակ իջնում: Մորս քնքշանքը, խնամատարությունը, նրբությունն ու անսահման սերը հավերժ ինձ հետ կմնան:
Երազ իմ երկիր, հայրենի Ես մեծացել եմ զինվորականի ընտանիքում ՝ գնդապետ Գեւորգյանի դուստրն եմ: Բայց պապան կջղայնանա, որ իմանա էսպես եմ գրել, որովհետեւ դաշտում պաշտոններ չկան, ոչ էլ հերոսներ, կամ չհերոսներ՝ բոլորն էլ հավասար զինվորներ են, «ուժեղներն ու քաջերը գլուխները շարում են դաշտում», հողի համար կռվում ու հողի վերածվում:
Երեւանի անտեսանելի թելերը Այն մարդկանցից եմ, ով հավերժ սիրահարված է Երեւանի աղմուկին։ Աղբատար մեքենաների ձայնը, ավտոմեքենաներից հնչող անհասկանալի ոճի երաժշտության ելեւէջները, կատուների մլավոցը, բակերում գնալով ավելի հազվադեպ «ժավելի սպիրտ» գոռացող վաճառողի ձայնը, ոչ տոնական օրերի հրավառության պայթյունները, թավայի մեջ տապակվող արեւածաղկի ճթճթոցը, աշնանային տեւրեւների վայր ընկնելու շրխկոցը, գրքերի էջերի շշուկը, անձրեւի` պատուհանի ապակուն թակոցը, բակերում երեխաների ծիծաղը, նրանց տուն կանչող մամաների գոռգոռոցը…
Պլաստիկ վիրահատված Երեւանը Մեր օրերում երեւանյան ամենակարեւոր, թարմ ու նորաձեւ միտումներից մեկը քթի պլաստիկ վիրահատությունն է, նաեւ շուրթերի մեծացումն ու հոնքերի տատուաժը: Շատ երիտասարդ աղջիկներ իրենց սուրբ պարտքն են համարում այդ եղանակով անճանաչելի դառնալ: Իհարկե, եթե դա նրանց երջանկացնում է, կարծում եմ, որեւէ խնդիր չկա:
Երեւանում ապրում է սերը Հասցրեցինք. չնայած մեր ետեւից ոչ ոք ընկած չէր, բայց խուճապի մատնվելով ու շտապելով` հերոսաբար կարողացանք մինչեւ դեկտեմբերի 31-ը դատարկել խանութները, պատրաստել աղցանները, կտրատել մսեղենը, գնել խմիչքը, չրեղենն ու սպասել կեսգիշերին, երբ մեզ կհաջողվի անտեսանելի դռների միջով մուտք գործել նոր տարի:
Ալեքսիեւիչի հետ Բեռլինում Այս տարի Սվետլանա Ալեքսիեւիչը դարձավ գրականության ոլորտում Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր` «բազմաձայն» ստեղծագործելու կարողության համար: Ալեքսիեւիչը Նոբելյան մրցանակի արժանացած առաջին լրագրողն է: Հենց այս փաստն էլ որոշիչ դեր խաղաց, որ սկսեմ կարդալ նրա «Պատերազմը կանացի դեմք չունի» գիրքը:
Լրահոս

Արտաքին քաղաքականություն | Ապրիլ 19, 2024 17:37
Պուտինն ու Ալիեւը ապրիլի 22-ին կհանդիպեն Մոսկվայում

Տարածաշրջան | Ապրիլ 19, 2024 17:20
Գրիգորյանը եւ Մուստաֆաեւը պայմանավորվածություններ են ձեռք բերել

Արտաքին քաղաքականություն | Ապրիլ 19, 2024 16:36
«Մեծ Յոթնյակը» Բաքվին կոչ է արել կատարել մարդասիրական պարտավորությունները
Մեր ընտրանին
Նախագծի մասին | Կապ | Օգտագործման կարգ  | Գովազդ
Design by Balasanyan designbureau
© Copyright Mediamax Media Company LLC 1999 -2024
​
​