Ինչպես գոյատեւել տեղեկատվական դարում - Mediamax.am

Ինչպես գոյատեւել տեղեկատվական դարում
4931 դիտում

Ինչպես գոյատեւել տեղեկատվական դարում


Առավոտը սկսում ենք ֆեյսբուքյան ստատուսներից, հետո անցնում լուրերին, հետո աչքի պոչով հետեւում կապույտ էկրանի պատկերներին, հետո նորից ֆեյսբուքին ու այսպես անվերջ: Իրականությունն է սա ու թվում է՝ ոչինչ անել հնարավոր չէ. պետք է նայենք, թե ինչ են գրել մեր հազարավոր ընկերները, եւ ինքներս էլ գոնե մի քանի բառ ու լուսանկար թողնենք ֆեյսբուքի սերվերներում:

Երբ 2-3 տարի առաջ ֆեյսբուքը սկսեց փոխել լրահոսի ցուցադրման սկզբունքները, մենք հանկարծ նկատեցինք, որ տեսնում ենք մեր ընկերների միայն մի փոքր մասի գրառումները: Այսինքն, ֆեյսբուքը սկսեց մեր փոխարեն զտել տեղեկատվական հոսքը: Դժգոհեցինք, վրդովվեցինք, սակայն ոչինչ չփոխվեց: Այսօր միջին վիճակագրական օգտատերը տեսնում է իր ընկերների գրառումների մի չնչին մասը:

Երբ դժգոհում ենք ֆեյսբուքյան գրառումներից, մեր կարծիքը չկիսող ընկերներից, մեր նկարները լայք չանողներից եւ շատ ու շատ այլ վիրտուալ «չուզողություններից», գուցե մի պահ մտածե՞նք, որ ֆեյսբուքը մեծ օգուտ է տվել մեզ: Եթե տեսնում ենք մեր ընկերների գրածների մի փոքր մասն ու նյարդայնանում, պատկերացրեք՝ ինչ կլիներ, եթե տեսնեինք բոլոր գրառումները:

Կատակը՝ կատակ, բայց առանց տեղեկատական ֆիլտրերի ուղղակի անհնար է: Որքան էլ ամեն ինչ իմանալու ձգտումը մեծ լինի եւ խելացի լինելու տպավորություն թողնի, պետք է ընդունենք, որ բոլոր տեղեկություններին հետեւել հնարավոր չէ:

Հնարավոր չէ մշտապես իմանալ, թե ինչ է ասել Հռոմի պապը, Սաակաշվիլին գրոհե՞լ է Հոկտեմբերյան պալատը Կիեւում, թե՞ մինչ նոր քաղաքացիական պատերազմը դեռ ժամանակ կա: Հնարավոր չէ իմանալ կառավարության բոլոր որոշումները, պատգամավորների անվերջանալի հայտարարությունները, ընդդիմության մարտավարությունը, դե, իսկ Թրամփի ու Պուտինի մասին խոսելն էլ ավելորդ է:

Ավելին՝ ոչ միայն հնարավոր չէ, այլեւ իմաստ չունի եւ ժամանակի անօգուտ վատնում է: Երբեմն ինձ հարցնում են՝ լսեցի՞ր էսինչի խոսքը, ու երբ բացասական պատասխան են ստանում, զարմանում են: Ոչ, չեմ լսել, քանի որ ամեն ինչից տեղյակ լինելու օգուտը լավ չեմ պատկերացնում:

Արդեն մի քանի տարի է, ինչ գծել եմ կայքերի ու հետաքրքրությունների այն սահմանը, որից հազվադեպ եմ դուրս գալիս: Այլ կերպ հնարավոր չէ: Եթե աշխատանքով կամ անձնական հետաքրքրություններով պայմանավորված այդ սահմանը փոփոխվի, բնականաբար, կսկսեմ հետեւել նոր շրջագծին:

Կարծում եմ՝ պետք է լուրերն առավելագույնս զտել, որպեսզի մյուս՝ առավել կարեւոր գործերի համար ժամանակ մնա, եւ լրահոսը չվերածվի հոգնեցնող, սակայն ոչինչ չտվող տեղեկությունների կույտի:

Կարդացեք բացառապես այն, ինչ անհրաժեշտ է ձեզ: Մնացածը բաց թողեք, ու վստահ եղեք, որ ձեր կյանքում դեպի վատը ոչինչ չի փոխվի:

Միքայել Յալանուզյանը լրագրող է:

Սյունակում արտահայտված մտքերը պատկանում են հեղինակին եւ կարող են չհամընկնել Մեդիամաքսի տեսակետներին:

Կարծիքներ

Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում:




Մեր ընտրանին