- Էի՜ վեր կաց, ուշացար:
Աչքերս բացելուն պես տեսնում եմ տատիս կնճռոտած, բայց բարի ու գոհունակ դեմքը:) Ամեն առավոտ շտապում է առաջինն ինձ արթնացնի` ժամը 7-ին, որպեսզի միասին զբոսնենք մեր այգում, խոսենք անցած-գնացածի, եղած-չեղածի մասին: Սիրում է խոսել իմ չարաճճիություններից, դե ես էլ ուշադիր լսում, ու մեկ-մեկ էլ բարկանում էի ինձ վրա, թե ինչքա~ն եմ չարություններ արել, նեղացնելով տատիկիս... Երբ արդեն դպրոց գնալու ժամն է գալիս, հագնվում եմ, պատրաստվում, մեկ էլ տատս գալիս է սենյակ.
- Վա՜յ ,քոռանամ ես, բեր կարեմ շալվարդ, կմրսես (երևի բոլորի տատիկներն էլ անհանգստանում են իրենց թոռնիկների «պատռված» շալվարների համար):
- Է՜, լավ էլի տատի, հիմա մոդայա սենց:
- Վա՜յ, դրա մոդան որնա, դե բեր նասկիներդ էլ պատռենք))))
Պապիկս... պապիկիս ես երբեք չեմ տեսել, մահացել է ծնվելուցս մոտ 3 ամիս առաջ: Պատմում են, որ շատ է սպասել իր առաջին թոռան ծնվելուն: Անչափ համեստ, արդար ու աշխատասեր մարդ է եղել պապս: Ես երբեք չտեսա նրան, երբեք չլսեցի նրա արտասանած բարի վերջաբանով հեքիաթը: Ես չգրկեցի նրան: Ես միայն հավերժորեն կարոտ մնացի նրանից, որից միայն լուսանկարներ են մնացել, որոնց ամեն անգամ նայելիս աչքերիս մեջ նշմարվում են արցունքի սառը կաթիլներ: Եթե նա այսօր ողջ լիներ իմ երջանկությունը կկրկնապատկվեր: Տատս ու պապս միասին կսկսեին խոսել իմ «ՊԱՏՌԱԾ ՋԻՆՍԵՐԻ» մասին, ապագաիս...
Երանի ողջ լիներ ու գեթ մի ակնթարթ տեսնեի այն լուսավոր մարդուն, որին ես պետք է պապ կոչեի: Իմ սրտի հեռավոր անկյունում մի մեծ կարոտ կա ծնված քեզնից, որը անվերջանալի պաշարներ ունի, այն գնալով մեծացել ու ստեղծել է մի ծով,որ անընդհատ հոսում է իմ ապագա ու անընդհատ հիշեցնում քո մասին:
Ես կարոտ եմ մնացել պապի կարդացած հեքիաթին, կարոտեմ պապի խորհուրդների… Ես կարոտ եմ մնացել պապիս գնած պաղպաղակին: Հիշողությունների եմ կարոտ քեզնից իմ չգտնված երազ: Քո մասին հիշողությունները իմ մոտ ավարտվել են դեռ չսկսված:
Տարիներ են անցել երկար ու ձիգ ու այդ տարիների ընթացքում ես միայն քեզ հետ խոսել եմ քո անխոս շիրիմի կողքին: Իմ կարոտը, հույզերն ու սերը ես միայն այդտեղ եմ կարողանում քեզ ասել: Միայն այդտեղ եմ զգում քո շունչը իմ հավերժացած կարոտի ուժը:
Ես քեզ սիրում եմ իմ չտեսնված երազ, ինձ երկնքի պատնեշից լուսավորող բարի արև:
Իմ պա՜պ...
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: